[1] درخشانی‌‌نسب, حمیدرضا, & نیری, ناصر. (1397). ارزیابی وضعیت شاخصهای زیستپذیری شهری از دیدگاه شهروندان (مورد شناسی: مناطق پنج‌گانۀ شهر زاهدان). جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، (27)8، 55-74 .
[2] میرزا حسین، س، احمدی م، ذاکر حقیقی، ک، (1400)، ارزیابی زیستپذیری مبتنی بر متغیرهای حس تعلق به مکان (مطالعۀ موردی منطقۀ ۱ کلانشهر تهران)، پژوهش های جغرافیای برنامه ریزی شهری، 2، 361-385.
[3] ویسیناب برهان، بابایی اقدم، ف، قربانی، ر، (1398)، تحلیل عوامل اقتصادی اثرگذار بر زیستپذیری شهری (موردمطالعه: کلانشهر تبریز). فصلنامه علمی-پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری. 27، ۳۱-۴۵.
[4] Coppola, A., Scardera, A., Amato, M., & Verneau, F. 2020. Income Levels and Farm Economic Viability in Italian Farms: An Analysis of FADN Data. Sustainability, v.12, p 1-18. 4898. Doi: 10.3390/su12124898.
[5] Saravia-Matus, S.; Amjath-Babu, T.S.; Aravindakshan, S.; Sieber, S.; Saravia, J.A.; Gomez y Paloma, S. 2021, Can Enhancing Efficiency Promote the Economic Viability of Smallholder Farmers? A choase of Sierra Leone. Sustainability, v.13, p. 1-17. 4235. https://doi.org/10.3390/su13084235.
[6] Pan, L.; Zhang, L.; Qin, S.; Yan, H.; Peng, R.; Li, F. 2021, Study on an Artificial Society of Urban Safety Livability Change. ISPRS Int. J. Geo-Inf., v.10, p 1-24. https://doi.org/10.3390/ijgi10020070.
[7] Khomenko, S.; Nieuwenhuijsen, M.; Ambros, A.; Wegener, S.; Mueller, N. 2020, is a liveable city a healthy city? Health impacts of urban and transport planning in Vienna, Austria. Environ. Res.v.183, p. 1-14.109238 https://doi.org/10.1016/j.envres.2020.109238.
[8] وحیدی فر, پریوش, رضوانی, علی اصغر و نوری کرمانی, علی. (1399). تحلیل شاخص‌ها و عوامل مؤثر بر دست‌یابی به شهر زیست‌پذیر در بافت‌های فرسوده و غیرفرسوده شهری (مطالعة موردی: منطقة 10 تهران). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 7(24)، 33-55.
[9] Majid. M.R, Pampanga, G.D, Ruslik, N, Zaman, M, Medugu, I.N & Amer, M.S, 2020, Urban Livability Indicators for Secondary Cities in ASEAN Region, Journal of the Malaysian Institute of Planners, v.8, p. 261-272.
[10] Zhan, D., Kwan, M. P., Zhang, W., Fan, J., Yu, J., & Dang, Y. 2018. Assessment and determinants of satisfaction with urban livability in China. Cities, v.79, p. 92-101. https://doi.org/10.1016/j.cities.2018.02.025.
[11] Martínez-Bravo, M. Del M., Martínez-del-Río, J., & Antolín-López, R. 2019. Trade-offs among urban sustainability, pollution and livability in European cities. J. Clean. Prod. v. 224, p. 651-660. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2019.03.110.
[12] Lee, Kyung-Young. 2021. Factors Influencing Urban Livability in Seoul, Korea: Urban Environmental Satisfaction and Neighborhood Relations. Social Sciences 10: 138. https://doi.org/ 10.3390/socsci10040138.
[13] خوش فر, غلامرضا, بارگاهی, رضا, و کرمی, شهاب. (1392). سرمایه اجتماعی و پایداری شهری (مورد مطالعه: شهر گرگان). فصلنامه مطالعات شهری، 2(8)، 31-46.
[14] Lewicka, Maria. 2011. Place attachment: How far have we come in the last 40 years? Journal of Environmental Psychology v.31, p. 207-30. http://dx.doi.org/10.1016/j.jenvp.2010.10.001.
[15] Abdullah, A., Safizadeh, M., Hedayati Marzbali, M. and Maghsoodi Tilaki, M.J. 2021, The mediating role of sense of belonging in the relationship between the built environment and victimisation: a case of Penang, Malaysia, Open House International, v.46, p 173-188. https://doi.org/10.1108/OHI-11-2020-0164.
[15] Lee, K. Y. 2020. Factors Influencing the Community Livability among the YoungerWorking-Age Population in Small and Medium Sized Cities: Focusing on Public Service Satisfaction, Local Government Trust, and Regional Differences. Ph.D. thesis, Sungkyunkwan University, Seoul, Korea.
[16] خراسانی، محمدامین، رضوانی، محمدرضا، مطیعی لنگرودی، سیدحسن، و رفیعیان، مجتبی. (1391). سنجش و ارزیابی زیست پذیری روستاهای پیرامون شهری (مطالعه موردی: شهرستان ورامین). پژوهش های روستایی، 3(4 (پیاپی 12))، 79-104.
[17] Xu, H., Guo, X., 2017. Study on analysis model of key influencing factors of urban environment liveability. Adv. Eng. Res. v. 94 (ICSD 2016), p. 460-464. Available at:http://www.atlantis-press.com/php/download_paper.php?id=25871406.
[18] Christy, F; Raissa, G; Sihotang, S; Wijaya, K. 2021, Critical Analysis of Urban Livability Measures Based on the Perspective of Placemaking, IOP Conference Series. Earth and Environmental Science; Bristol v. 764, (May 2021), p. 1-6. doi:10.1088/1755-1315/764/1/012016.
[19] Mouratidis, Kostas. 2018. Built environment and social well-being: How does urban form affect social life and personal relationships? Cities v.74: p.7-20. https://doi.org/10.1016/j.cities.2017.10.020.
[20] Özkan, D. G., & Yilmaz, S. 2019. The effects of physical and social attributes of place on place attachment. Archnet-IJAR: International Journal of Architectural Research, v.13, p. 133-150. doi:10.1108/arch-11-2018-0010.
[21] پوراحمد، احمد؛ ابدالی، یعقوب؛ الله قلی پور، سـارا(1399) تحلیل فضایی آثار حکمروایی مطلوب بر زیست پذیری شهری مطالعه موردی: کانون های جرم خیز مناطق 11 و 12شهر تهران. فصلنامه برنامه ریزی فضایی (جغرافیا)، 10 (2)، 83-104.
[22] دویران، اسماعیل. (1399). سنجش زیست پذیری بافت های شهری با تاکید بر پایداری اجتماعی (مطالعه موردی: محلات اسکان غیررسمی شهر همدان). جغرافیای اجتماعی شهری، 7(1 (پیاپی 16) )، 47-64.
[23] زیاری، کرامت اله؛ ملکی، رباب و معمری، ابراهیم (1398)، تحلیل و ارزیابی پایداری اجتماعی با رویکرد توسعه پایدار شهری مورد مطالعه: شهرستان های استان خراسان شمالی، مجله مطالعات فرهنگی- اجتماعی خراسان، 2 (14)، 78-102.
[24] زال نژاد، ک، حسینی، س، علی پور، ی، (1398)، تأثیر اصول شهر زیست پذیر در ارتقای سطح رضای تمندی شهروندان، مورد مطالعاتی: ناحیه 4 منطقه 4 شهرداری تهران، آرمانشهر، 28، 171-183.
[25] حسین زاده، ر، صفرعلی زاده، ا و خبازی، ح، (1400)، سنجش زیست پذیری محلات شهری در راستای توسعه پایدار از دیدگاه شهروندان، موردمطالعه: محله شهر کهنه و شهرک سیدمرتضی-کاشمر، مجله جغرافیا و مطالعات محیطی، 10(40)، 123-140.
[26] صدیقی اقدس، علیرضا، عزت پناه، بختیار، و بیگ بابایی، بشیر. (1400). ارزیابی وضعیت زیست پذیری بخش مرکزی کلانشهرها از دیدگاه ساکنان (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز). نگرش های نو در جغرافیای انسانی (جعرافیای انسانی)، 13(3).
[27] دالوند، ه، شاطریان، م، حیدری، ر، (1400)، مدل‌سازی تأثیر زیست پذیری بر کیفیت زندگی مبتنی بر نظرسنجی عمومی مطالعه موردی: شهر دورود، شهر پایدار، شماره 1، 71-86.
[28] آذر، ع، (1400)، بررسی میزان زیستپذیری شهری در محلاتِ دروازه دار در کلانشهر تبریز، مطالعات جامعه شناسی، 14(50)، 7-30
[29] خضرلو، آ، عابدینی، ا. (1401). مطالعه تطبیقی زیستپذیری در بافت جدید و قدیمی شهرها (نمونه مورد مطالعه: شهر ارومیه). فصلنامه مطالعات شهری, 11(42)، 35-48.
[30] Martino, N., Girling, C., & Lu, Y. 2021. Urban form and livability: socioeconomic and built environment indicators. Buildings and Cities, v.2, p. 220-243.https://doi.org/10.5334/bc.82
[31] Benita, F., Kalashnikov, V., & Tunçer, B. 2021. A Spatial Livability Index for dense urban centers. Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science, V.48, p. 2006–2022. 239980832096015. Doi: 10.1177/2399808320960151.
[32] Khan, Z. J, 2021, Livability Assessment through Literature Review: A Comparative Study between Dhaka and a South-East Asian City, Southeast University Journal of Architecture, SEUJA, v. 1p. 8-15.
[33]Cao, Y., Li, F., Xi, X., van Bilsen, D. J. C., & Xu, L. 2021. Urban livability: Agent-based simulation, assessment, and interpretation for the case of Futian District, Shenzhen. Journal of Cleaner Production, v.320, p. 1-15. 128662. doi:10.1016/j.jclepro.2021.128662.
[34] علی زاده، جابر و محمدی، جمال. (1399). تحلیلی بر تأثیر سطح رضایت از پایداری کالبدی- محیطی بر مولفه‌های کیفیت زندگی ساکنان در محلات شهری. نمونه موردی: محلات مرکزی شهر اردبیل، مجله آمایش جغرافیایی فضا، 10 (38)، .197-218.
[35] حاتمی خانقاهی, توحید, وزیری, وحید, سلمانیان, بهاره, و تاج الدینی, نگین. (1399). مقایسه عوامل مؤثر بر حس تعلق به مکان در محلات جدید و قدیم شهر اردبیل، فصلنامه مطالعات شهری، 9(34)، 17-28.
[36] جوان مجیدی, جواد, مسعود, محمد, مطلبی, قاسم. (1397). ارزیابی سطح پایداری اجتماعی در بافت‌های تاریخی شهری مطالعه موردی: شهر اردبیل. فصلنامه شهر پایدار، 1(4)، 19-36.
[36] علی زاده، جابر و محمـــدی، جمــــال. (1400). تحلیلی بر رضایت از کیفیت زندگی در مناطق مرکزی شهرها (نمونة موردی: تأثیرات متغیرهای فردی در کیفیت زندگی ساکنین محلات مرکزی شهر اردبیل). پژوهشهای جغرافیای انسانی1049-1072, 53(3).
[38] عالم، سارا، وزیری، وحید، رضایی شریف، علی. (1398). ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر پیوندهای اجتماعی در مرکز محله‌های شهر اردبیل. مطالعات مدیریت شهری (38)11، 24-45.
[39] Okulicz-Kozaryn, A., & Valente, R. R. 2018. Livability and Subjective Well-Being across European Cities. Applied Research in Quality of Life. v. 14, p. 197-220 doi: 10.1007/s11482-017-9587-7.
[40] Chi, Y. L., & Mak, H. W. L. 2021. From Comparative and Statistical Assessments of Liveability and Health Conditions of Districts in Hong Kong towards Future City Development. Sustainability, v.13, p. 1-29. 8781. Doi: 10.3390/su13168781.
[41] بندرآباد، علی رضا (١٣٩٠)، شهر زیست پذیر از مبانی تا معانی، انتشارات آذرخش، تهران.
[42] خزاعی نژاد, فروغ, سلیمانی مهرنجانی, محمد و زنگانه, احمد.(1397) ارزیابی زیست پذیری محله های منطقه 12 شهر تهران، جغرافیا و توسعه فضای شهری،(1)5، 45-70.
[43] Bassolas, A., Barbosa-Filho, H., Dickinson, B., Dotiwalla, X., Eastham, P., Gallotti, R., Ramasco, J. J. 2019. Hierarchical organization of urban mobility and its connection with city livability. Nature Communications, v.10, p.413-432.doi:10.1038/s41467-019-12809-y.
[44] Mouratidis, K. 2020. Commute satisfaction, neighborhood satisfaction, and housing satisfaction as predictors of subjective well-being and indicators of urban livability. Travel Behaviour and Society, v.21, p 265-278. doi:10.1016/j.tbs.2020.07.006.
[45] Tan, K.W, 2021, Discovery of Mental Wellness via Social Analytics for Liveability in an Urban City, 2021 IEEE 17th International Conference on Automation Science and Engineering (CASE), 2021, p. 2286-2291, doi: 10.1109/CASE49439.2021.9551606.
[46] Higgs, C.; Badland, H.; Simons, K.; Knibbs, L.D.; Giles-Corti, B. 2019. The Urban Liveability Index: developing a policy-relevant urban liveability composite measure and evaluating associations with transport mode choice. Int J Health Geogr v.18, p. 1-25. https://doi.org/10.1186/s12942-019-0178-8.
[47] Paul, A.; Sen, J. 2020, a critical review of liveability approaches and their dimensions. Geoforum, v. 117, p. 90-92. https://doi.org/10.1016/j.geoforum.2020.09.008 [42] Li. W.-Y., Yao C.-C. 2018, Trends of livability in the capital region of Taiwan. J. Asian Archit. Build. Eng, v.12, p. 293-300. Doi: 10.3130/jaabe.12.293
[48] Li. W.-Y., Yao C.-C. 2018, Trends of livability in the capital region of Taiwan. J. Asian Archit. Build. Eng, v.12, p. 293-300. Doi: 10.3130/jaabe.12.293.
[49] رستمی، ر؛ موسوی، س، قدیمی، ب؛ میرزایی، خ؛ (1400)، تبیین عوامل موثر بر میزان زیست پذیری شهری مطالعه موردی: شهر ایلام، شهر پایدار، 2، 107-124.
[50] Patterson, M. 2020. Revitalization, transformation and the “Bilbao effect”: testing the local area impact of iconic architectural developments in North America, 2000–2009. European Planning Studies, v. 89, p. 1-28. doi:10.1080/09654313.2020.1863341.
[51] رهنما, محمد رحیم، قنبری، محمد, محمدی حمیدی, سمیه و حسینی, سید مصطفی. (1398). ارزیابی و سنجش زیستپذیری شهری در کلانشهر اهواز. فصلنامه شهر پایدار . 2(2). 1-17.
[52] ساسان پور، فرزانه، علیزاده، سارا، و اعرابی مقدم، حوریه. (1397). قابلیت سنجی زیست پذیری مناطق شهری ارومیه با مدل RALSPI. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی (علوم جغرافیایی)، 18(48 )، 241-258.
[53] De Vos, J, & Frank. W. 2017. Travel satisfaction revisited. On the pivotal role of travel satisfaction in conceptualising a travel behaviour process. Transportation Research Part A: Policy and Practice v.106, p. 364-373.
[54] مهره کش، ریحانه و صابری، حمید. (1401). شناسایی شاخصهای مؤثر در زیست پذیری مناطق شهری (مطالعه موردی مناطق 1، 5 و 8 شهرداری اصفهان). جغرافیا و توسعه فضای شهری 1-16، 9(2).
[55] شکیبائی، سیامک، سعیدی مفرد، ساناز. (1400). تاثیر خرد اقلیم های شهری بر آسایش محیطی در فضای باز عمومی ( نمونه موردی: میدان شهدا شهر مشهد)، فصلنامه مطالعات شهری، (40)10، 59-72.
[56] حسینی، سیدابراهیم، شعبانی، سیده حمیده، عباسیان، غزاله، و بلانیان، ندا. (1393). بررسی تاثیر عوامل میکرو اقلیم بر آسایش محیطی فضاهای پیاده شهری (نمونه موردی: بررسی آسایش حرارتی در خیابان شهرداری تهران, حد فاصل میدان تجریش تا میدان قدس). مطالعات مدیریت شهری، 6(19)، 1-15.
[57] طبیبیان، منوچهر، و موسوی، سیدجلال. (1395). بررسی نقش زیباسازی و ارتقاء کیفیت محیط بر سرزندگی شهری, نمونه موردی: باغ شهر تاریخی مراغه. معماری و شهرسازی آرمان شهر، -(17)، 249-262.
[58] موسویان, سمیه, امین زاده, بهناز و شاهچراغی, آزاده. (1401). بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیباییشناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری. معماری و شهرسازی آرمان شهر.
[59] مشکینی، ابولفضل؛ برهانی، کاظم؛ شعبان‌زاده نمینی، رضا (1392). «تحلیل فضایی سنجش پایداری اجتماعی شهری (مورد مطالعه: مناطق 22گانه شهر تهران)»، جغرافیا (فصلنامه بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران)، 11، 187ـ 211.
[60] Balaceanu, C.; Apostol, D.; Penu, D. (2012). "Sustainability and Social Justice", Social and Behavioral Sciences, 62, 677– 681.
[61] Thin, N. and C. Lockhart G. Yaron. (2002). Conceptualising Socially Sustainable Development. Paper prepared for DFID and the World Bank, DFID, Mimeo.
[62] Colantonio, A. (2012). The Concept of Social Sustainability and its Theoretical Framework. Translated by Bahmanpoor, S. Tehran: Tehran Renovation Organization. (In Persion)
[63]Williams, K. (2000). Achieving Sustainable Urban Form: An Introduction. E & FN Spon.
[64] شهابیان، پویان؛ پیرایه گر، میلاد (1392). «بررسی سطح پایداری اجتماعی در دو خیابان مطهری و 22 بهمن شهر رشت»، معماری و شهرسازی آرمانشهر، 11، 362ـ 372.
[65] هاشم‌نژاد، هاشم؛ فیضی، محسن؛ رضایی، محمد (1394). «راهکارهای طراحانه تحقق پایداری اجتماعی در مسکن گروه کم‌درآمد در شهر تهران»، انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 9، 90- 81.
[66]جمعه‌پور، محمود؛ ابراهیمی، اکبر (1394). «سنجش و ارزیابی اصول پایداری اجتماعی در مجتمع‌های مسکونی»، مطالعات جامعه‌شناختی شهری، 5 (10)، 30ـ 1.
[67] سجادی قائم‌مقامی، پروین السادات؛ پوردیهیمی، شهرام؛ ضرغامی، اسماعیل (1390). «اصول پایداری در مجتمع‌های مسکونی»، صفه، 51، 75ـ 87.
[68] شعبانی، محمدمهدی. (1395). تأثیر شاخصه های اجتماعی بر رضایتمندی سکونتی ساکنان مناطق مرکزی پاریس. هنر و تمدن شرق،4(12) ، 21-60.
[69] Cho, H& Lee, S. 2017. A study on the effects of neighborhood environmental characteristics on the level of the social capital: Focused on the mediating effect of walking activity. Journal of Korea Planning Association v.52, p. 111-133.
[70]خوش فر, غلامرضا, بارگاهی, رضا, و کرمی, شهاب. (1392). سرمایه اجتماعی و پایداری شهری (مورد مطالعه: شهر گرگان). فصلنامه مطالعات شهری، 2(8)، 31-46.
[71] توکلی نیا، جمیله؛ محمدیان مصمم، حسن؛ ضرغامی، سعید. (1399). تحلیلی بر نقش کیفیت فضاهای عمومی در پایداری اجتماعی، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات برنامه ریزی سکونتگاههای انسانی، 15(50)، 85_100.
[72] طرح و کاوش، مهندسان مشاور، (1389)، طرح جامع شهر اردبیل. وزارت راه و شهرسازی
[73] رضازاده اردبیلی، مجتبی و لیلا پیغامی، (1388)، رهیافتی حاصل از شناخت شهر سنتی به منظور ارائه الگوی مداخله در بافت(مطالعه موردی شهر اردبیل)، ، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی-شماره 38.
[74] اخوی، امید و فاطمه موسوی هاشمی، (1399)، تحلیل مؤلفه های تاریخی تأثیرگذار بر مرفولوژی بافت قدیم شهر اردبیل در دوره 1300-1340 هـ.ش، فصلنامه تاریخ شهر و شهرنشینی در ایران و اسلام، 1(2).
[75] مطالعات حفظ و احیای بافت باارزش فرهنگی - تاریخی اردبیل، ،1388 مهندسین مشاور ایوان نقش جهان.
[76]حبیبی، سید محسن (1378)، مسیرهای پیاده گردشگری، هنرهای زیبا، شماره 9، 43-51 .
[77] مهذب طلاب, محمد, کریمی مشاور, مهرداد, سجادزاده, حسن. (1397). نگرش‌ها در زیباییشناسی منظر شهری. فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای3(6), 81-111.
[78] کرمی، اسلام و محمدحسینی، پریسا. (1397). بررسی تأثیر اجتماع‌پذیری فضاهای عمومی بر پایداری اجتماعی مجتمع‌های مسکونی، نمونه موردی: مجتمع‌های مسکن مهر اردبیل. فصلنامه مطالعات شهری. 43-56, 7(26).
