بررسی پایدار شبکه هوشمند معابر شهری جهت حضور به موقع یگان ناجا بر اساس الگوریتم Dijkstra (مطالعه موردی: شهر اهواز)

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

2 دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

3 کارشناسی مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

چکیده
مسئله: بزهکاری و جلوه مختلف خشونت و بی نظمی از پدیده های بسیار پیچیده اجتماعی است و در صورت وجود بستر مکانی و زمانی مساعد، زمینه بروز جرم و تکرار آن فراهم می گردد و به مرور زمان یک محیط جغرافیایی به یک کانون جرم­خیز تبدیل می­شود. شهر اهواز دارای محلات متعدد و مراکز فعالیتی پراکنده و فضاهای خالی ساخته نشده و فضاهای سبز همچون پارک ها، نخلستان ها و باغات در بافت های شهری می باشد که احتمال وقوع جرم را افزایش می دهد. بر این اساس طراحی شبکه هوشمند معابر در شهر اهواز جهت امداد رسانی بهتر یگان انتظامی ضرورت می یابد.

هدف: شناخت ساختارهای فضایی شبکه معابر شهر اهواز، میزان وقوع جرم، تحلیل موقعیت یگان های پلیس که نقش بسزایی در راستای خدمات رسانی بهتر یگان امداد و نجات دارد.

روش: جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم­افزارهای ArcGIS، EXCEL و Grafer استفاده گردیده است. همچنین از الگوریتم کوتاه ترین مسیر Dijkstra و الگوریتم اویلر جهت یافتن کوتاه­ترین مسیر استفاده گردیده است.

نتایج: پژوهش حاضر نشان می دهد آنچه در بررسی کلانتری­ها شهر اهواز حائز اهمیت می­باشد، توزیع فضایی این مراکز از نظر دسترسی و همچنین فاصله کلانتری­ها نسبت به یکدیگر می باشد. با توجه به آنالیز مسیریابی ارائه شده با GIS خیابان مقیمی زاده با فاصله 8 متر نسبت به محل جرم خیز کمترین فاصله و در مقابل بلوار پاسداران و خیابان شهید تندگویان به ترتیب با 523 متر و 653 متر بیشترین فاصله را از یگان پلیس تا محل جرم را دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


1. بمانیان، محمدرضا؛ محمودی‌نژاد، هادی؛ (1388). امنیت و طراحی شهری، تهران: انتشارات طحان
2. معین، محمد؛ (1382). فرهنگ جیبی معین، تهران: انتشارات زرین.
3. Cowan, Robert, (2005). The Dictionary of Urbanism, Wiltshire: Streetwise Press.
4. Carmona, Matthew, (2003). Public places, urban spaces: the dimensions of urban design, Architectural Press, London.
5. فرید طهرانی، سایه؛ (1390)، ترس در فضای شهری، تهران: انتشارات آرمانشهر
6. McCollister, K. E., French, M. T., & Fang, H. (2010). The cost of crime to society: New crime-specific estimates for policy and program evaluation. Drug and Alcohol Dependence Journal, 108(1), 98-109.
7. Eck, J. E. & Lavigne, N. (2010), Using Research: A Primer for law Enforcement Managers. Washington, DC: Police Executive Research Forum.
8. رحیمی، روح اله، نورتقانی، عبدالحمید؛ (1385)، کشف فضاهای گمشده در بستر فضاهای، نشریه معماری و شهرسازی، شماره 85، ص 63-62.
9. کامران، حسن، شعاع برآبادی، علی؛ بررسی امنیت شهری در شهرهای مرزی ؛ مطالعات موردی: شهر تایباد، نشریه جفرافیا، دوره هشتم، تابستان 1389، شماره 25، ص 46-25.
10. کرمی، رقیه، کلانتری، محسن، قدیمی، حمید رضا؛ سنجش سطح سازگاری کلانتری های شهر زنجان با عملکرد سایر کاربری های شهری با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، فصلنامه پژوهش های مدیریت انتظامی، دوره سیزدهم، شماره 1، ص 160-135.
11. جواهری زاده، ناصر، جزینی، علی رضا، سرداری، محمد امیر؛ (1387). رابطه بین ماموریت های ابلاغی فوریت های پلیسی 110 با مدیریت انتظامی کلانتری ها و پاسگاه های انتظامی استان لرستان، نشریه پژوهش های مدیریت انتظامی (مطالعات مدیریت انتظامی)، دوره سوم، شماره 3، ص 300-282.
12. کلانتری، محسن، حیدریان، مسعود، محمودی، عاطفه؛ (1390). ایمن سازی فضای کالبدی شهرها در برابر بزهکاری با استفاده از راهبردهای پیشگیری جرم با طراحی محیطی، فصلنامه دانش انتظامی، دوره دوازدهم، شماره سوم، ص 74-51.
13. کلانتری، محسن و محمد کاظم جباری؛ (1392). آسیب شناسی کالبدی حوزه های تمرکز بزهکاری در محدوده منطقه 19 شهر تهران (مورد مطالعه: جرایم مربوط به سرقت به عنف و مواد مخدر)، فصلنامه جغرافیا، دوره یازدهم، شماره 36، ص 157-139.
14. محسنی تبریزی، علی رضا، شاه بهرامی، فرخ الله؛ (1387). نقش مدیریت انتظامی در تأمین امنیت شهرها (مطالعه موردی: انتخابات مجلس شورای اسلامی)، نشریه پژوهش های دانش انتظامی، دوره دهم، شماره 37، ص 143-120.
15. ریحان، محبوب؛ (1393). آسیب شناسی مراکز انتظامی در شهر ارومیه با تاکید بر پدافند غیر عامل با استفاده از TOPSIS ، نشریه دانش انتظامی آذربایجان غربی، دوره هفتم، شماره 23، ص 77-51.
16. Hiborn, J. (2009). Dealing with Crime and Disorder in Urban Parks, U.S. Department of Justice Office of Community Oriented Policing Services, centre for problem–oriented policing
17. Sherman, L. W., Gartin, P. R., & Buerger, M. E. (1989). Hot spots of predatory crime: Routine activities and the criminology of place. Criminology Journal, Volume27, Issue1, PP. 27- 56.
18. Sideris, Anastasia Loukaitou, Rabin Liggett, Hiroyuki Iseki, (2002), The Geography of Transit Crime: documentation and evaluation of crime incidence on and around the green line stations in Los Angeles, Journal of Planning Education and Research, Volume 22, Issue 2, PP. 135-161.
19. ساروخانی، باقر، نوید نیا، منیژه؛ (1385)، امنیت اجتماعی خانواده و محل سکونت، در تهران، نشریه رفاه اجتماعی، دوره ششم، شماره 22، ص 108- 87.
20. مقدم، سیدنصرالدین، ضابطیان، الهام؛ (1389). بررسی شاخص های برنامه ریزی شهری مؤثر در ارتقای امنیت زنان در فضاهای عمومی با رویکرد مشارکتی؛ نمونه موردی: بخش مرکزی شهر تهران، نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، دوره دوم، شماره 44 ، ص43-56.
21. رضایی مقدم، علی، حسن، آرزو، یوسف پور، وحید، عبادی، مسعود؛ ( 1391). بررسی جایگاه طراحی در ایجاد حس امنیت در مجتمع های مسکونی، چهارمین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، ص 18-1.
22. صارمی، حمید؛ (1389). عوامل پیدایش ناامنی در شهر از منظر اسلام، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، دوره اول، شماره 1، ص 45-58.
23. افتخاری، اصغر؛ (1381). ساختار و تأویل‌ امنیت‌ (درآمدی‌ بر روش‌شناسی‌ تفسیری‌)، فصلنامه مطالعات راهبردی، دوره پنجم، شماره 15، ص 30-11.
24. معروف نژاد، عباس؛ (1390). تأثیر کاربری‌های شهری در ایجاد جزایر حرارتی «مطالعه موردی: شهر اهواز»، فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط، دوره چهارم. شماره 14.ص 90-65.
25. مودت، الیاس؛ (1401). طیف بندی و سنجش فضایی مراکز انتظامی و نقش آنها در پهنه بندی جرم با رویکرد MCDM ، مطالعه موردی کلانشهر اهواز، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی شهری، دوره دوازدهم، شماره 44، ص 74- 55.