اثرات رویدادها بر تغییرات ساختار فضاهای عمومی شهری

چکیده
طرح مسئله: در عصر حاضر، رویدادهای شهری به‌عنوان ابزاری قدرتمند در سیاست‌گذاری شهری محسوب می‌شوند؛ اما ماهیت دوگانه رویدادها از یک سو به‌عنوان محرک توسعه و از سوی دیگر به‌عنوان عامل تشدید نابرابری نیازمند بررسی عمیق‌تر است.
هدف پژوهش:  این پژوهش با هدف تحلیل تأثیرات ساختاری و چندبعدی رویدادهای شهری بر فضاهای عمومی و ارائه چارچوبی مفهومی برای درک پویایی‌های متقابل بین رویدادها و ساختار فضایی شهر انجام شده است و به این پرسش کلیدی که "رویدادهای شهری چگونه می‌توانند هم‌زمان هم به بازآفرینی فضاهای عمومی کمک کنند و هم موجب تشدید نابرابری‌های فضایی شوند؟" می‌پردازد.
روش‌شناسی:  پژوهش به روش مرور نیمه سیستماتیک با تحلیل کیفی انجام شده است. رویکرد تحلیلی این مطالعه، ترکیبی از روش‌های استنباطی و تطبیقی برای شناسایی الگوهای کلیدی تأثیرگذاری رویدادهاست.
یافته‌ها: رویدادهای شهری پنج بعد ساختاری فضاهای عمومی را با دوگانه‌های اثرات مثبت و منفی متحول می‌سازند: 1- کالبدی ( نوسازی و آسیب‌های فیزیکی) 2- زیست‌محیطی ( فشارهای اکولوژیک و فرصت‌های مدیریت پایدار) 3- اجتماعی- فرهنگی (تقویت هویت جمعی و خطر طرد گروه‌های حاشیه‌ای) 4- اقتصادی (رشد کوتاه‌مدت با نابرابری در توزیع منافع) 5- حکمرانی ( فرصت‌های مشارکتی و خطر خصوصی‌سازی)
نتیجه‌گیری: یافته‌ها مؤید ماهیت دوگانه رویدادهای شهری به‌عنوان هم محرک توسعه و هم عامل تشدید نابرابری است. چارچوب پیشنهادی با نگرش جامع به ابعاد پنج‌گانه، ابزاری تحلیلی برای سیاست‌گذاران فراهم می‌کند تا با رویکردی متوازن، از رویدادها به‌عنوان اهرمی برای توسعه پایدار شهری بهره ببرند. این مطالعه بر ضرورت مدیریت هوشمندانه و برنامه‌ریزی یکپارچه تأکید دارد.