1. رابینز، استیون‌پی (1386) مبانی رفتار سازمانی، مترجمین:علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 1376، چاپ دوم، ص 20.
2. ساشورپور،م و ذوالقدر،ب. بررسی اصول شهرسازی تاکتیکی با توجه به عوامل زمینه ساز مشارکت مردمی در ایران،دومین همایش معماری، عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم، .1395
3. صادق زاده سهیلا، گلکار، کورش و غفاری, علی (1394) ابزارها در حکمروایی طراحی: تجربه تهران، در دست چاپ در فصلنامه آرمان‌شهر.
4. گال، مردیت و دیگران؛ روش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روان‌شناسی، احمدرضا نصر و دیگران، تهران، سمت و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، 1383، چاپ اول، ج 2، ص 942-943.
5. گل، یان (1392) «شهر انسانی» ترجمه علی غفاری و لیلا غفاری، مؤسسه علم معمار.
6. مشاوران شهر کالبد، 1393، سند توسعه سلسبیل جنوبی، دفتر خدمات نوسازی شهر تهران.
7. نوروزی، عاطفه (1395). بازطراحی عرصه های همگانی محله منیریه تهران با رویکرد شهرسازی تاکتیکی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) .
8. صادق زاده سهیلا (1397). چگونگی تجربه مدیران شهرداری تهران از فرایند تصمیم‌گیری در مورد پروژه‌های طراحی شهری (مطالعه موردی: مدیران معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران) رساله دکتری, دانشگاه شهید بهشتی .
9. زارع زاده , شهره (1397). راهنمای طراحی شهری با رویکرد شهرسازی تاکتیکی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی .
1- Aline, F.B. and S.F. Adriana (2017) Tactical Urbanism and Sustainability: Tactical Experiences in the Promotion of Active Transportation. International Journal of Urban and Civil Engineering, 11: p. 734-750.
2- Batty M (2007) Cities and Complexity – Understanding Cities with Cellular Automata, Agent-based Models, and Fractals. Cambridge: The MIT Press.
3- Brooke D., W.-G., An Anthropology of Urbanism (2013): How People Make Places (and What Designers and Planners Might Learn from It). The Participatory Turn in Urbanism, autumn, p. 21-40.
4- Carmona, Matthew et al. (2016) Design Governance: The CABE Experiment, Routledge.
5- Elrahman, A.S.A (2016), Tactical Urbanism “A Pop-up Local Change for Cairo's Built Environment”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 216: p. 224-235.
6- Gehl Studio San Francisco, (2016), Planing by doing: How small, citizen-powered projects inform large planning decisions, Vol: 2.
7- Graneheim, U.H. and B. Lundman, Qualitative content analysis in nursing research: concepts, procedures and measures to achieve trustworthiness. Nurse education today, 2004. 24(2): p. 105-112.
8- Lincoln, Y.S. and E.G. Guba, Establishing trustworthiness. Naturalistic inquiry, 1985: p. 289-331.
9- Lydon M, Bartman D, Woudstra R, et al. (2012) Tactical Urbanism 2: Short-term Action, Long-term Change. Miami: Next Generation of New Urbanists.
10- Lydon, M. (2011). Tactical urbanism handbook, Vol. 1. Published online, 23.
11- Lydon, Mike and Anthony (2015) Tactical Urbanism: Short-term Action for Long-term change, Island Press.
12- Marshall, S (2009) Cities, Design and Evolution. London: Routledge.
13- Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education (2nd ed). San Francisco, CA: Jossey-Bass Publishers.
14- Mould, O., Tactical Urbanism: The New Vernacular of the Creative City. Geography Compass, 2014. 8(8): p. 529-539.
15- Natland, J. (2003). Urban by Design: An Evaluation of Public Spaces in Downtown Westminster. Burnaby, British Columbia: Simon Fraser University.
16- Orovan, S. (2011). Urban Open Space Design to Meet User Needs. Unpublished M.PL. Report, School of Urban and Regional Planning. Kingston, Ontario: Queen’s University.
17- Rachel, B., Making Do: Tactical Urbanism and Creative Placemaking in Transitional Christchurch, New Zealand. 2013, Murdoh University.
18- Sieverts (2003) Cities without cities. An interpretation of the Zwischenstadt. London and New York :Spon Press
19- Silva, P (2016) Tactical Urbanism: Towards an Evolutionary Cities Approach? Environment and Planning B: Planning and Design, 2016, vole 43(6) 1040-1051.
20- Wohl,S. (2017), “Tactical urbanism as a means of testing relational processes in space: A complex systems perspective, Planning Theory”, p 1-22.
21- http://unhabitat.org.ir/p:829.
