1- دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول ، a_tayyebi@jsu.ac.ir
2- دانشگاه تهران
3- دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول
چکیده: (693 مشاهده)
بیان مسئله: سوال اصلی که باعث شروع این مطالعه شد، به دو چیز برمیگردد: 1) آیا مدرسان و دانشجویان در برابر عدم قطعیت باید انتظارات خود را به طور معقولی پایین بیاورند؟ 2) اگر نه، آیا آنها میتوانند یک برنامه پشتیبانی برای خود ایجاد کنند که گزینه مناسبی را برای آنها فراهم کند
اهداف: به گونهای که هدف یادگیری مطابق با اهداف برنامه درسی تضمین شود؟ این مقاله یک سفر آموزشی جمعی را شروع کرد که در ابتدا با شکوههای جدی مواجه بود، اما در نهایت بازخورد مثبتی از دانشجویان دریافت کرد. شیوع ویروس کووید 19 در سطح جهان، مدرسی که از خارج از کشور کارگاه را هدایت می کرد و آموزش همیشگی رو در رو در کارگاه طراحی شهری، باعث نگرانیهای اولیه شد.
روشها: برای رفع این مشکلات، مدرسان بخش اول کارگاه را به آشنایی نظری با پنج اپیزود کشف شهری اختصاص دادند. آشنایی با تئوری، در حالی که در کارگاههای عملی کمتر استفاده میشود، تردیدهای اولیه دانشجویان را برطرف کرد. افزایش اعتماد به نفس دانشجویان، روحیه آنها را برای اضافه کردن ساعات بیشتر به تولید تفاسیر خود، بهبود بخشید و راه آنها را به سمت تعریف مشکل، سنتز و طراحی باز کرد.
نتیجه گیری: این روش در جستجوی کسب تلاشهای پدیدار شناختی و هستی شناختی ای در آموزش کارگاه طراحی شهری است که به طور یکپارچهتر؛ با وارد کردن تئوری به طراحی، از روشهای همگرا استفاده میکند.
نوع مقاله:
پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
نظریه های طراحی شهری دریافت: 1402/4/9 | پذیرش: 1402/7/23 | انتشار: 1403/3/10