Soltani A, Moosavi M, Beig Babaei B. Assessing the quality of life of the residents of the ten zones city of Tabriz from the perspective of mental well-being. Urban Design Discourse
a Review of Contemporary Litreatures and Theories 2022; 3 (1) :117-134
URL:
http://udd.modares.ac.ir/article-40-62002-fa.html
1- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
2- استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. ، mosavi.mirkarim@yahoo.com
3- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران
چکیده: (1450 مشاهده)
بیان مساله: برای رسیدن به توسعه پایدار مناطق شهری یکی از جنبههای کلیدی امکان نظارت بر کیفیت زندگی در تمام ابعاد آن یعنی ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است که این مهم نیازمند اجرای ابزارهایی است که قادر به شناسایی ابعاد اصلی رضایت انسان باشند.
هدف: هدف اصلی تحقیق حاضر، ارزیابی رفاه و کیفیت زندگی مردم در شهر تبریز بر اساس مؤلفههای اساسی با ارجاع به نظریه قابلیتهای «سن» می باشد.
روشها: بصورت تحلیلی توصیفی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری تحقیق جمعیت شهر تبریز که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 382 نفر بدست آمد. برای تحلیل دادهها از معادلات ساختاری با روش اکتشافی و تحلیل عاملی مرتبه دوم با استفاده از نرم افزارAmos و Spss بهره گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل تعیینکننده اصلی رفاه ذهنی در زمینه ادراکات فردی، شرایط اقتصادی، امنیت، کیفیت محیطی و فرصتهای آموزشی هستند. شرایط رفاه در مناطق بسیار 7، 9 و 6 بسیار پایین است، در حالی که در مقابل، 2 و 1 و 5 بالاترین سطوح رفاه را در بین مناطق تبریز نشان داد. با تمرکز بر منطقه 7، میتوان مشاهده کرد. این منطقه به مراتب کمترین مقادیر را برای سه بعد اصلی از چهار بعد اصلی رفاه نشان میدهد که قابلتوجه به نظر میرسد.
نتیجه گیری: در نتیجه برای رسیدن ساکنین شهر به سطح رفاه و کیفیت زندگی مطلوب باید توجه مضاعف شود.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شهر و سلامتی دریافت: 1401/3/15 | پذیرش: 1401/3/30 | انتشار: 1401/4/10