1- دانشگاه تربیت مدرس ، pourja_m@modares.ac.ir
2- دانشگاه یزد
چکیده: (2033 مشاهده)
بررسی شکل و فرم شهر بعنوان یکی از گامهای ابتدایی در فرایند شناخت برای طراحی و برنامهریزی هرشهر، از اهمیت چندانی برخوردار است. روش تحقیق مطالعه حاضر، روش تحقیق پیمایش بصری، مبتنی بر تجربه «اسپری رگان[1]»(1965) در بررسی شکل و فرم شهر میباشد.
در این روش مواردی همچون دوره تاریخی، شکل، عوامل نوع شکل، فرم بافت و دانهبندی، عوامل فرم، عناصر شهری، نمادها و نشانهها، خط آسمان، هویت، جهتیابی، الگوی دسترسیها مبنای بررسی شکل و فرم شهر قرار میگیرد. نتایج حاکی از آن است که شهر یزد دارای 4 محدوده اصلی، متمایز به لحاظ شکل و فرم میباشد. که عوامل متعددی در تمایز آنها دخیل بودهاند. این چهار محدوده عبارتند از: محدوده A
، این محدوده تقریبا تمامی آنچه تحت عنوان بافت تاریخی به صورت رسمی در شهر یزد وجود دارد را شامل می شود. و شامل بافت بجای مانده در شهر یزد از دوره پیش از اسلام، تا قاجاریه میشود. محدوده B
این محدوده که به لحاظ تاریخی بیشتر به دوره پهلوی و دهه های 60 و 70 مربوط میشود. خود دارای دو زیر مجموعه B1
و B2
است. رشد شهر در دوره پهلوی و تغییرات آن تا به امروز تحت عنوان محدوده B1
و رشد شهر در دهههای 60 و 70 شمسی تحت عنوان محدوده B2
بررسی شده است. محدوده C
، شامل توسعههای مربوط به پروژههای مسکن مهر است و محدوده D
شامل توسعههای پراکنده شهری در دهههای اخیر میباشد. ویژگیهای شکلی و فرمی این محدودهها مطابق موارد روش پیمایش بصری در مقاله بسط یافتهاست
موضوع مقاله:
نظریه های طراحی شهری دریافت: 1400/5/1 | پذیرش: 1400/5/1 | انتشار: 1400/5/1