جستجو در:
دوره 3، شماره 2 - ( 1401 )
جلد 3 شماره 2 صفحات 68-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jamali S, Modabrian A. Comparison of new theories in architecture and urban planning regarding the corona pandemic situation. Urban Design Discourse
a Review of Contemporary Litreatures and Theories 2022; 3 (2) :52-68
URL: http://udd.modares.ac.ir/article-40-62615-fa.html
a Review of Contemporary Litreatures and Theories 2022; 3 (2) :52-68
URL: http://udd.modares.ac.ir/article-40-62615-fa.html
جمالی سیروس، مدبریان علی. مقایسه نظریه های جدید در معماری و شهرسازی در رابطه با وضعیت پاندمی کرونا. گفتمان طراحی شهری
مروری بر ادبیات و نظریه های معاصر. 1401; 3 (2) :52-68
مروری بر ادبیات و نظریه های معاصر. 1401; 3 (2) :52-68
سیروس جمالی1 
، علی مدبریان 2
، علی مدبریان 2
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ،Alimdbrn31@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ،
چکیده: (1833 مشاهده)
اهداف: امروزه پس از تجربه اپیدمی کرونا برای بسیاری از کارشناسان، تأثیر برنامه‌های توسعه شهری بر انتشار ویروس مسجل شده است که نظریه‌های جدید در معماری و شهرسازی در رابطه با وضعیت پاندمی کرونا می‌تواند راه‌حل‌های مناسبی پیش روی طراحان قرار دهد.
روش تحقیق: بر اساس مطالعات تحلیلی و توصیفی بوده و بر اساس روابط متقابل و مقایسه میان متغیرهای مستقل و نظریه‌های جدید در معماری و شهرسازی در رابطه با وضعیت پاندمی کرونا و متغیرهای وابسته تدوین گردیده است.
یافته‌ها: توسعه متراکم شهرها و ارتباط زیاد مردم با یکدیگر به دلیل زندگی شهری متراکم، راه‌های شکستن زنجیره انتشار ویروس را سخت‌تر می‌کند؛ بنابراین تاب‌آوری شهرها با وجود نادیده گرفته شدن در مرحله توسعه، در هنگام بروز بحران اهمیت بالایی دارد. عواملی مانند الگو سکونت، استفاده از نهادهای محلی، شهرسازی محله محور، عرصه عمومی، حمل‌ونقل شهری، کسب‌وکارهای خرد و محلی و زیرساخت‌های هوشمند مانند توسعه خدمات شهری الکترونیک، در گسترش بیماری‌های واگیردار در شهرها و کلان‌شهرها بسیار تأثیرگذار هستند شیوع COVID-19 تغییرات الگوی بالقوه جدیدی را پیشنهاد می‌کند که احتمالاً الگوهای توسعه ما را تغییر می‌دهد، به‌ویژه از هر دو بخش ساخت‌وساز و محیط‌زیست.
نتیجه‌گیری: همه‌گیری چشمگیرترین اختلال در فعالیت‌های انسانی در یک نسل بوده است. برای بسیاری از طراحان، زمانی برای تمرکز مجدد و بازنگری در نحوه طراحی محصولات، ساختمان‌ها و شهرها بوده است.
روش تحقیق: بر اساس مطالعات تحلیلی و توصیفی بوده و بر اساس روابط متقابل و مقایسه میان متغیرهای مستقل و نظریه‌های جدید در معماری و شهرسازی در رابطه با وضعیت پاندمی کرونا و متغیرهای وابسته تدوین گردیده است.
یافته‌ها: توسعه متراکم شهرها و ارتباط زیاد مردم با یکدیگر به دلیل زندگی شهری متراکم، راه‌های شکستن زنجیره انتشار ویروس را سخت‌تر می‌کند؛ بنابراین تاب‌آوری شهرها با وجود نادیده گرفته شدن در مرحله توسعه، در هنگام بروز بحران اهمیت بالایی دارد. عواملی مانند الگو سکونت، استفاده از نهادهای محلی، شهرسازی محله محور، عرصه عمومی، حمل‌ونقل شهری، کسب‌وکارهای خرد و محلی و زیرساخت‌های هوشمند مانند توسعه خدمات شهری الکترونیک، در گسترش بیماری‌های واگیردار در شهرها و کلان‌شهرها بسیار تأثیرگذار هستند شیوع COVID-19 تغییرات الگوی بالقوه جدیدی را پیشنهاد می‌کند که احتمالاً الگوهای توسعه ما را تغییر می‌دهد، به‌ویژه از هر دو بخش ساخت‌وساز و محیط‌زیست.
نتیجه‌گیری: همه‌گیری چشمگیرترین اختلال در فعالیت‌های انسانی در یک نسل بوده است. برای بسیاری از طراحان، زمانی برای تمرکز مجدد و بازنگری در نحوه طراحی محصولات، ساختمان‌ها و شهرها بوده است.
نوع مقاله: مروری تحلیلی |
موضوع مقاله:
نظریه های طراحی شهری
دریافت: 1401/4/10 | پذیرش: 1401/5/4 | انتشار: 1401/6/10
دریافت: 1401/4/10 | پذیرش: 1401/5/4 | انتشار: 1401/6/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |