جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای مدیریت رواناب شهری
محمد رضا فرزاد بهتاش، فربد ارتفاعی،
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
بیان مسئله: در قرن حاضر، با گسترش شهرنشینی و توسعه‌های شهری، سطوح نفوذ ناپذیر (آسفالت، بتن) نیز افزایش یافته است و این تغییرات موجب شده تا رواناب‌ها در شهر جاری گردند و متعاقبا مشکلاتی از جمله اختلال در عبور و مرور، آلودگی آب‌های پذیرنده، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و شکل گیری سیلاب‌ها را در پی داشته باشند. روش‌های سنتی نیز امروزه کارایی چندانی ندارند و حتی در برخی موارد موجب تشدید این معضلات می‌گردند. از این رو نیاز به روش‌های نوین و خلاقانه به منظور مدیریت رواناب‌ها بیش از پیش احساس می‌گردد.
یافته‌ها: سه رویکرد «طراحی شهری حساس به آب»، «توسعه کم اثر» و «سیستم‌های زهکشی پایدار شهری» از جمله این روش‌های نوین و کارا در زمینه مدیریت رواناب شهری محسوب می‌گردند که مبتنی بر اصول پایداری شکل گرفته‌اند و علاوه بر مدیریت رواناب‌ها، دارای مزایای چندگانه (حفظ شرایط زیست محیطی و تکمیل چرخه آب شهری) نیز می‌باشند.
روش: این پژوهش از نظر هدف، بنیادی و از منظر روش تحلیل، جزء پژوهش‌های نظری محسوب می‌گردد که در آن با بهره بردن از منابع اینترنتی و اسناد کتابخانه‌ای تلاش بر آن است که مفاهیم، اهداف و مزایای سه رویکرد مذکور شناسایی گردند.
نتیجه‌گیری: نهایتا با استخراج اهداف مشترک، میزان موفقیت در تحقق هر هدف، با استفاده از ماتریس مطلوبیت مشخص شده و با توجه به این موارد علاوه بر تدوین مدل مفهومی مدیریت پایدار رواناب شهری، جدول راهبردهای رسیدن به چنین شیوه‌ای نیز احصا شده است.
